ကၽြန္မဘ၀မွာေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိပဲနဲ ့ႀကီးၿပင္းခဲ့ေတာ့တကယ္တမ္း
ေရြးခ်ယ္စရာေတြရွိလာရင္အၿမဲတမ္းေတြေ၀ေနတတ္ခဲ့တယ္။
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အရာတစ္ခုကိုကိုယ္ေရြးလိုက္လို ့တစ္ဖက္သတ္
ခံစားသြားရမွာဘယ္ေတာ့မွမၿဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။
ကိုယ့္ေႀကာင့္အဆင္ေၿပသြားတာပဲလိုခ်င္ခဲ့တယ္။
တစ္ဖက္သတ္ရဲ ့ခံစားခ်က္ကိုဦးစားေပးတာမ်ားေတာ့
တစ္ခါတစ္ခါကိုယ္လိုခ်င္တာမရခဲ့ၿပန္ဘူး။
ကိုယ္ကသူ ့ကိုေစတနာနဲ ့ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္
တစ္ဖက္ကသူ ့ကိုယ္က်ဳိးဘဲႀကည့္ၿပန္ေတာ့လည္း
ကိုယ္ကheartေကာႀကီးၿပန္က်န္ခဲ့ရၿပန္တယ္။
လူၿဖစ္ေနေတာ့စိတ္ကိုပံုမွန္မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး။
နာက်င္မွဳေတြ၊ခံၿပင္းခ်က္ေတြကကိုယ့္အတြက္ရလဒ္အေနနဲ့
က်န္ခဲ့ၿပန္တယ္ေလ။တစ္ခါခါခြင့္မလႊတ္ႏိုင္သည့္ထိပဲ။
ဒီလိုနဲ ့ပဲဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့mandalayမွာတကၠသိုလ္ တက္ဖို ့ၿဖစ္လာခဲ့တယ္။
တတၠသိုလ္ေက်ာင္းသူၿဖစ္လာေတာ့
mandalay ucf(university christian fellowship)ဆိုတဲ့chapelမွာသြားေနခဲ့ရတယ္။
အဲဒီမွာသြားေနခဲ့လို ့ကၽြန္မဘ၀မွာအႀကီးအက်ယ္ေၿပာင္းလဲမွဳၿဖစ္ခဲ့တယ္။
ucf chapelဟာဘုရားေက်ာင္းနဲ ့တစ္၀န္းမွာပဲရွိတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ကေနတိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု
လူမ်ဳိးေပါင္းစံု၊ဂိုဏ္းဂဏေပါင္းစံုလာေရာက္ေနထိုင္တယ္ေလ။
ကၽြန္မကေတာ့အစ္မတစ္၀မ္းကြဲရဲ ့
အဆက္အသြယ္နဲ ့mandalay ucf chapelမွာေနထိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
2006မွာ
လာေရာက္ေနထိုင္ခဲ့တဲ့တိုင္းရင္းသားကေတာ့ကခ်င္၊ကရင္၊
ခ်င္း၊ရွမ္းနဲ့အာခါတို ့ပဲၿဖစ္ပါတယ္။
လူဦးေရအမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးေပါင္း(50)ေက်ာ္မွာ
ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲအာခါလူမ်ဳိးရွိေနခဲ့တယ္။
ဘ၀မွာမိသားစု သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့သိုင္းသိုင္း၀ိုင္း၀ိုင္းပဲေနခဲ့ဖူးတဲ့
ကၽြန္မအတြက္ေတာ့အရမ္းlonelyၿဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ကိုယ္လူမ်ဳိးစုလိုက္စုၿပီးစကားေၿပာတဲ့အခ်ိန္ကၽြန္မအတြက္ေတာ့
ေနစရာေနရာေတာင္မရွိေတာ့သလိုပါပဲ
ဘ၀မွာပထမဆံုးအထီးက်န္ဆန္မွဳကိုခံစားခဲ့ရတယ္။
ေလာကႀကီးမွာမေၿပာင္းလဲပဲရွိေနတဲ့အရာဟာ
ေၿပာင္းလဲၿခင္း.......ပဲဆိုတာသိေနခဲ့ေပမယ့္တကယ္တမ္းခ်က္ခ်င္းေၿပာင္းလဲလိုက္တဲ့အခါ
ခံႏိုင္ရည္မရွိခဲ့ဘူး။အိမ္ကိုပဲၿပန္ေၿပးခ်င္ခဲ့မိတယ္။ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးနဲ ့ေက်ာင္းတက္ဖို ့
ေရာက္လာခဲ့ေပမယ့္အဲဒီအထီးက်န္ဆန္မွဳဟာအရာအားလံုးကိုေအာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ။
ကၽြန္မအိမ္ၿပန္ဖို ့အႀကိမ္ႀကိမ္ဆံုးၿဖတ္ခဲ့မိတယ္။
ဒါေပမယ့္ေလယာဥ္ေပၚတက္ခါနီးမွအေမေၿပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းေႀကာင့္
ကၽြန္မအထီးက်န္ဆန္မွဳကိုေအာင္ၿမင္စြာေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့တယ္။
အဲဒီစကားကေတာ့..သမီးအတြက္အၿမဲအေမဂုဏ္ယူေနမယ္ေနာ္..
အေမဂုဏ္ယူေနမဲ့သမီးၿဖစ္ဖို ့ႀကိဳးစားပါေနာ္..................တဲ့။
ဘယ္ေလာက္ထိheartထိေစတဲ့အေမ့စကားပါလဲ................
အဲဒီစကားေႀကာင့္ကၽြန္မအခုပထမႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းထိ
ေအာင္ၿမင္စြာၿဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ ့ucf ရဲ ့activitiesမ်ားစြာကို
ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ေပးဆပ္ရင္းန႕ဲလူေတြရဲ ့စိတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို
သိခဲ့ရတယ္။ေရွ့ကကၽြန္မေၿပာသြားတဲ့ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့၊ခံၿပင္းခဲ့ရတဲ့အရာအားလံုးကို
ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ။ဒါေတြအားလံုးဟာကၽြန္မဘ၀ရဲ ့ေၿပာင္းလဲၿခင္းဆိုတဲ့ထဲက
အေရးႀကီးေတာ့ႏွစ္ခုကိုေၿပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။
အခုကေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲ။ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ေၿပာင္းလဲၿခင္းအေႀကာင္းကို
အားရင္းအားသလိုဆက္လက္ေရးသားသြားမွာပါ။
အားလံုးကိုခင္မင္လွ်က္
ဘူးေဆာ